Ο Αλβίνος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πλατωνικούς σχολιαστές του 2ου αιώνα μ.Χ. Ήταν μαθητής του Γάιου Πλατωνικού, ερμηνευτή του Πλάτωνα (πρώτο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ.) και του Θέωνα του Σμυρναίου, δίδαξε στη Σμύρνη και είχε μεταξύ των μαθητών του τον ευρέως γνωστό γιατρό Γαληνό από την Πέργαμο. Δυστυχώς, δεν έχουν διασωθεί περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τη ζωή του Αλβίνου και έτσι, από τις ελάχιστες αναφορές στο όνομα του, η χρονολογία γέννησης του εικάζεται πως είναι περίπου το 100 μ.Χ. Δύο μικρές πραγματείες είναι τα μοναδικά έργα του Αλβίνου που σώζονται ακέραια έως τις μέρες μας. Το πρώτο είναι η Εισαγωγή ή Πρόλογος, που, όπως δηλώνει και ο τίτλος, πρόκειται για μια εισαγωγή στους διάλογους του Πλάτωνα, αποτελούμενη από έξι σύντομα κεφάλαια. Στον «Πρόλογο» αυτό, αφού πρώτα επεξηγεί τη φύση του πλατωνικού διαλόγου, συγκρίνοντας τα έργα αυτά με μικρά δράματα, ο Αλβίνος υποδιαιρεί τους πλατωνικούς διαλόγους σε 4 κατηγορίες (τάξεις): τους λογικούς, τους κριτικούς, τους φυσικούς και τους ηθικούς. Αναφέρει επίσης μία άλλη ταξινόμησή τους σε τετραλογίες, σύμφωνα με τα θέματά τους. Συμβουλεύει ότι οι διάλογοι Αλκιβιάδης, Φαίδων, Πολιτεία και Τιμαίος πρέπει να διαβάζονται σε σειρά.
Το δεύτερο είναι ο Διδασκαλικός ή Επιτομή του Πλάτωνος Δογμάτων, όπως καταγράφεται σε παλαιότερα χειρόγραφα. Πρόκειται για μια περίληψη της ερμηνείας του Αλβίνου στην πλατωνική θεωρία, αποτελούμενη από τριάντα έξι κεφάλαια ποικίλου μήκους. Εκτός από αυτά τα δύο έργα, δεν αποκλείεται να συνέγραψε ο Αλβίνος σχόλια σε αρκετούς από τους διάλογους του Πλάτωνα, όμως οι σποραδικές μαρτυρίες δεν επαρκούν για να αποδείξουν πέραν πάσης αμφιβολίας κάτι τέτοιο.
Η δομή του "Διδασκαλικού"
Όπως καταγράφει ο ίδιος ο Αλβίνος (κεφάλαιο 36), σκοπός του Διδασκαλικού είναι να χρησιμεύσει ως εισαγωγή στη διδασκαλία του Πλάτωνα και ως βοήθημα για όποιον ενδιαφέρεται να εντρυφήσει στο νόημα της φιλοσοφίας του. Το έργο είναι χωρισμένο σε τέσσερα μέρη ως εξής:
α. Κεφάλαια 1-3: Εισαγωγή (τι διακρίνει το φιλόσοφο, με τι ασχολείται)
β.Κεφάλαια 4-6: Διαλεκτική (ποιο είναι το βασικό έργο της, σε ποια μέρη χωρίζεται, ποιοι είναι οι τρόποι της ανάλυσης και τα είδη των προτάσεων)
γ.Κεφάλαια 7-26: Θεωρητική φιλοσοφία (μαθηματικά, θεολογία, φυσική)
δ.Κεφάλαια 27-34: Ηθική (ύψιστο Αγαθό, αρετές, ηδονή και πόνος, φιλία, πολιτική αρετή και είδη πολιτειών)
Ο Διδασκαλικόςδεν αποτελεί πρωτότυπο έργο. Σκοπός του Αλβίνου είναι να παρουσιάσει την ουσία της πλατωνικής σκέψης αξιόπιστα, γεγονός που καταδεικνύει το σεβασμό που έτρεφε για τη διάνοια του μεγάλου φιλοσόφου. Το γεγονός όμως αυτό δεν μειώνει την αξία του έργου του, καθώς είναι το μοναδικό πλήρως σωζόμενο έργο του Πλατωνισμού έως την εποχή του Πλωτίνου και έτσι αποτελεί ένα σημαντικό έργο για την κατανόηση της ιστορίας του μετά το θάνατο του Πλάτωνα.
Ο Αλβίνος παρουσιάζει μια τάση ταύτισης της πλατωνικής διδασκαλίας με την περιπατητική και τη στωική. Όπως αναφέρει ο R. Τ. Wallis:1 «Η κύρια επιρροή του Αλβίνου είναι αριστοτελική αυτή τον οδηγεί να αποδώσει στον Πλάτωνα (ανομολόγητα) το σύνολο της λογικής αυτού του φιλοσόφου. Βρίσκεται επίσης στη βάση της ταύτισης που έθεσε ο Αλβίνος ανάμεσα στη δική του Υπέρτατη Θεότητα και τον αυτοσυνείδητο αριστοτελικό Νου (ο οποίος στη συνέχεια ταυτίζεται με το Θείο Δημιουργό του Πλάτωνα και με την ιδέα του Αγαθού). Υπαινίσσεται επίσης ότι ο Θεός ενδέχεται πράγματι να υπερβαίνει το Νου.
Η στωική επιρροή στη σκέψη του, μολονότι δευτερεύουσα, εκφράζεται, για παράδειγμα, στη στωικίζουσα γλώσσα με την οποία παρουσιάζει την πλατωνική θεώρηση της γνώσης ως Ανάμνησης». Και συμπληρώνει: «Ο Αλβίνος περιγράφει την Υπέρτατη Θεότητα ως αυτήν που ρυθμίζει την Ψυχή του Κόσμου εγείροντας την να θεαθεί τη δική της τελειότητα. Όπως και οι περισσότεροι Μεσοπλατωνικοί, αρνείται ότι ο Θεός δημιουργεί την Ύλη και την Ψυχή του Κόσμου, όμως προλαμβάνει το Νεοπλατωνισμό όταν αρνείται ότι ο κόσμος έχει μια έναρξη στο χρόνο». Εν κατακλείδι, τα συγγράμματα του Αλβίνου μας επιτρέπουν να διακρίνουμε τη διείσδυση ενός Πλατωνισμού που προβάλλει το Δημιουργό ως αρχή ανώτερη από τις ιδέες, οι οποίες είναι μόνο συναίτιες του όντος, χρησιμοποιεί το εννοιολογικό ζευγάρι δύναμις- ενέργεια και εισάγει στο πλατωνικό σύστημα τη διαβάθμιση της θεότητας.
Η ανάγνωση και η μελέτη του Διδασκαλικού αποκαλύπτει στον αναγνώστη ένα κείμενο πολύτιμο για την κατανόηση της ιστορίας του Πλατωνισμού, που προϊδεάζει για τη μυστική θεολογία των μετέπειτα αιώνων. Ο Αλβίνος, με πλήρη αφοσίωση σε ό,τι πιστεύει πως είναι οι θεμελιώδεις διδασκαλίες του Πλάτωνα, τις μεταδίδει με το έργο του και επιχειρεί έτσι να μυήσει και άλλους στον ιδεολογικό κόσμο του μεγάλου φιλοσόφου.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΛΒΙΝΟΥ ΕΔΩ:
ΑΛΒΙΝΟΣ - ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟΣ (ΒΙΒΛΙΟ)
Υ.Γ
(Τρόπος ανοίγματος του βιβλίου: δεξί κλικ πάνω στον σύνδεσμο, αντιγραφή του συνδέσμου και επικόλληση σε νέο παράθυρο)
Υ.Γ
(Τρόπος ανοίγματος του βιβλίου: δεξί κλικ πάνω στον σύνδεσμο, αντιγραφή του συνδέσμου και επικόλληση σε νέο παράθυρο)